Verkenner 4

Laurette van Slobbe publiceerde augustus 2009 het boek Eten en drinken met wilde planten. Gids voor het herkennen,  oogsten en bereiden van wilde planten. Vanuit Hof van Twello leidt zij mensen met haar cursussen, wandelingen, lezingen, boek en nieuwsbrief door de kieren van het productielandschap. “Ik nodig je uit te proeven van brandnetel en valeriaan, en vertel over de wonderbaarlijke voedingswaarde en andere kwaliteiten van de planten om ons heen.”

www.eetbarewildeplanten.nl , www.hofvantwello.nl

Eerste indrukken Laurette van Slobbe

Een landschap is voor mij vanuit voedseloogpunt meteen concreet en waardevol. Nog geen tien stappen verwijderd van de Wezel, staat de berm vol met zevenblad, brandnetel, paardebloem, gele dovenetel, fluitenkruid, hondsdraf, gras, braam, krentenboom, speenkruid, veldzuring, weegbree, vlier, schapezuring. Allemaal eetbaar! Iets verder pinksterbloem, rode klaver. Voor mij is elke M2 landschap al gauw een zegen, vol gezonde voeding. Berenklauw, bijvoet, vogelmelk, paarse dovenetel, herderstasje, duizendblad, kleine veldkers, smeerwortel, kleefkruid, melde.

De randen van de akers staan boordevol wilde planten. Met maaien haal je meerdere overvloedige oogsten

Ik kijk met de verwondering van iemand die al veel landschappen heeft gezien, dit is niet vanzelfsprekend, dit landschap! Zoveel rust en ruimte, het landschap is zo open, bijna geen prikkeldraad. Het lijkt wel één voedseltuin (potentieel). Dit is voeding en farmacie tegelijk. Maak het landschap renderend, er zijn genoeg hagen, akkerranden. Voeding uit de kieren van het cultuurlandschap, daar waar de naden van het moderne productielandschap elkaar net niet kunnen overlappen.

Lisdodde, waterkers, schoon water, noten, …. akkerkool, heermoes, moerasspirea, riet, witte dovenetel, bosbes (larix?, berk, beuk), engelwortel, hop, teunisbloem, wilgenroosje, viooltje, kers.

Een schitterend landschap, nog tamelijk extensief, afwisselend, glooiend, groen. Maar wat een gemiste kans tegelijkertijd vanuit plantaardig voedsel perspectief bekeken. Hier kan een tuin van Eden groeien met respect voor het landschap zelf, een geheel nieuw voedend -en renderend- landschap. Een landschap waarvan de wilde vegetatie wordt gewaardeerd vanwege de gezondheid die deze biedt, preventief en genezend: een regio die kiest voor nieuwe wegen, en plantaardige voeding, heeft de toekomst.

Essay Laurette van Slobbe
Naar aanleiding van deze verkenning heeft Laurette een essay geschreven over haar bevindingen van die dag. Om het essay te lezen kunt u hier klikken.