Verkenner 2

Sergeant Vellema, infanterist bij de Luchtmobiele Brigade, survival specialist training in Duitsland en Noorwegen.

Eerste indrukken Sergeant Joeke Vellema

Vanochtend bij het binnen rijden van de 4KM2 zag ik een haas in het land en zat er bijna een fazant onder de auto. Wanneer ik naar dit gebied kijk alsof ik in vijandelijk gebied me zelf ongezien in leven moet houden dan zie ik kansen. Er zijn hier stukken bos, dichte houtwallen, in de zomer kan je hier wel een tijdje ongezien aan je eten komen. Ik zag onder een rieten dak op een stellage het kadaver van een ree, dat lijkt mooi om een ree te strikken, maar zo’n dier is te groot, die kun je niet slachten en in een keer opeten. Dan moet je het kadaver gaan verbergen en heb je er al gauw niets meer aan.

Normaal gesproken heb je noodrantsoenen bij je die je een paar dagen op weg  helpen. Je hebt een survivalkit bij je dat je vooraf vult met spulletjes die je helpen om dit specifieke landschap te overleven. Watten als een tondel om vuur te kunnen maken zitten er altijd wel in. Hier waar water is ook vislijnen, haakjes, loodjes. Wat soepel dun groen ijzerdraad om strikken te kunnen zetten.

Om lichamelijk te kunnen blijven functioneren is de eerste prioriteit water. Zo ’s zomers in dit landschap kun je niet langer dan drie dagen zonder drinken. Zoeken naar stromend water, kijk uit voor industrieën mest- en gifstoffen van de landbouw. Het water zo mogelijk tien minuten koken, maar beter ziek dan uitgedroogd. Als het noodrantsoen op is moet je jezelf inzetbaar houden, het is dus zaak om in de dagen ervoor systematisch in kaart te brengen waar eiwitten zijn, vitaminen, koolhydraten en vetten. Dat is niet alleen plaatsen in je hoofd prenten, maar ook routes, en dagritmes in het gebied. De moestuinen kun je bijna niet gebruiken want daar zien mensen snel dat er wat uitgehaald is en gaan ze zoeken. Dat geldt ook voor het eten van huisdieren, vaak erg makkelijk, ze zijn tam, maar mensen gaan ze zoeken en kunnen dan jou vinden. Maar nestkasten en dan eerst die dieper in een bos, daar zitten in deze tijd eiwitten in, jonge vogels of eieren.

Het gaat dus om –ongezien- water te vinden om te kunnen blijven functioneren, koolhydraten om geen honger te hebben, eiwitten voor de spieren, vitamines om gezond te blijven, en vetten, altijd moeilijker,  voor de langere termijn. De schaalvergroting van de landbouw maakt het niet makkelijker om voedsel en schuilplekken te vinden.

Vandaag hier heb ik even het bos verkend, en vooral planten verzameld, daarna naar de beek om te vissen. Het is gelukt, maar te laat het kleine visje gevangen om die grote snoek die ik wilde brengen nog binnen te halen.

Essay Joeke Vellema
Naar aanleiding van deze verkenning heeft Joeke een essay geschreven over zijn bevindingen van die dag. Om het essay te lezen kunt u hier klikken